Ο Ιούνιος που θέρισαν οι αυταπάτες

 

Δε βάραιναν τόσο οι επιθέσεις περί ιστορικού λάθους, χαμένης ευκαιρίας, πλάτης στο σύστημα ή η ανιστόρητη μπαρούφα πως το ΚΚΕ τελείωσε και δε θα μπει στη Βουλή. Όσο να βλέπεις τις αυταπάτες να φουντώνουν και την ανάθεση να κυριαρχεί.

 

Λα Κάππα

 

Μάης 2012. Εθνικές εκλογές σε εκλογικό κέντρο της επαρχίας, ο υποφαινόμενος, εκλογικός αντιπρόσωπος του ΚΚΕ. Καταφθάνει οπαδός του κόμματος (για τις ανάγκες του κειμένου θα αναφέρεται ως Γιάννης) και κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία του. Αρχίζει να φωνάζει και να κατακεραυνώνει “τα αστικά κόμματα” στα πηγαδάκια έξωθεν των εκλογικών τμημάτων, πλησιάζει, αγοράζει Ριζοσπάστη και μετά από εγκάρδιο εναγκαλισμό κατευθύνεται προς την κάλπη. Δίνει ταυτότητα, παίρνει φάκελο. Το μέλος της εφορευτικής του δίνει το πακέτο με τα ψηφοδέλτια το οποίο αγνοεί επιδεικτικά κι αφού μονολογεί “θα μας πείτε και τι θα ψηφίσουμε ρε;” αρπάζει από τον πάγκο ένα ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και πάει να το βάλει στο φάκελο. Τσακώνεται με την δικαστική αντιπρόσωπο που του επισημαίνει ότι οφείλει να ψηφίσει μέσα στο παραβάν και να παραλάβει όλα τα ψηφοδέλτια. Με τα πολλά και για την αποφυγή μεγαλύτερου επεισοδίου, κι αφού μαζεύεται κόσμος από τα διπλανά τμήματα να πάρει μάτι την φασαρία, συνιστώ υποχώρηση και έντιμο συμβιβασμό. Η συμφωνία οπαδού με την τρόικα (δικαστικός, εφορευτική, εκλογικοί αντιπρόσωποι) επετεύχθη με αμοιβαίες υποχωρήσεις και έτσι χωρίς να πάρει τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια αλλά με υποχρέωση να μπει στο παραβάν, τελειώνει το συμβάν. Με την ευχή για “καλά μυαλά” κάνει ηρωική έξοδο.

Πάλι νικήσαμε!

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Από ένα ακόμα Eurogroup βγήκαμε νικητές! Και η δόση θα …ξεκλειδώσει (θα οδηγηθεί κυρίως σε αποπληρωμή δανείων) και ρήτρα ανάπτυξης θα έχουμε κι ευχές για το χρέος …κάποια στιγμή και απ’ όλα! Θα έρθουν κι άλλα Eurogroup, κρίσιμα κι αυτά, για να παραμένουμε σε ένα μνημόνιο διαρκείας…

Συγκεκριμένα, η απόφαση πρόκειται να «ξεκλειδώσει» τη διαδικασία για την εκταμίευση δόσης 8,5 δισ. ευρώ. Η πρώτη εκταμίευση ( 7,7 δισ.) ευρώ στις αρχές Ιούλη θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή κρατικού χρέους προς την ΕΚΤ, το ΔΝΤ κ.τ.λ. Το υπόλοιπο ποσό θα εκταμιευθεί σε …υποδόσεις, σε αντιστοιχία με τις (αντιλαϊκές) υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση.

Αυστηροποίηση των σχέσεων με την Κούβα με μπόλικο αντικομμουνισμό

Η φωτογραφια είναι απο το http://www.cnn.gr

Από το λεγόμενο θέατρο «Μανουέλ Αρτίμε» στο Μαϊάμι της Φλόριντα των ΗΠΑ, στη «φωλιά» της αντικουβανικής μαφίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έστησε ένα ολόκληρο σόου και υπέγραψε ένα προεδρικό διάταγμα για την αυστηροποίηση των ταξιδιών και συναλλαγών με την Κούβα. Το συγκεκριμένο θέατρο παίρνει το όνομά του από τον Αρτίμε, έναν από τους πιο γνωστούς αντεπαναστάτες μισθοφόρους, επικεφαλής της επέμβασης της CIA στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν το 1961, την οποία μέσα σε 72 ώρες ο ένοπλος Κουβανικός λαός με τον ηγέτη του Φιντέλ Κάστρο κατάφερε να αναχαιτίσει.

Δεν είναι συμπτώσεις...

Τι πιο φυσιολογικό από την ανάγκη να είναι ασφαλής η εργατική - λαϊκή οικογένεια μέσα στο ίδιο της το σπίτι; Από το να μην κινδυνεύει ο εργαζόμενος στη δουλειά του από κάθε είδους «αναποδιά» που μπορεί να αποβεί μοιραία; Πόσο στοιχειώδες φαντάζει εν έτει 2017 να υπάρχει μέριμνα από αρμόδιους φορείς που θα παίρνει υπόψη τις φυσικές και άλλες πιθανές καταστροφές, ώστε να ελαχιστοποιεί τις συνέπειές τους στις ανθρώπινες ζωές και στο περιβάλλον;
Κι όμως, τις τελευταίες μέρες αυτά τα «φυσιολογικά» και «στοιχειώδη» φαντάζουν απραγματοποίητα. Ο σεισμός στη Λέσβο, η κατολίσθηση στο Αμύνταιο, η πυρκαγιά στο πολυώροφο συγκρότημα κατοικιών του Λονδίνου αποτελούν συνέχεια παρόμοιων τραγωδιών που βιώνουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ως συνέπεια ενός «ακήρυχτου πολέμου» από το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Κι αυτό, γιατί κοινός παρονομαστής όλων αυτών των περιστατικών δεν είναι άλλος από το κίνητρο της παραγωγής στον καπιταλισμό, δηλαδή το κυνήγι του κέρδους. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά, μετά από μια μικρή ή μεγάλη καταστροφή, αποκαλύπτεται ότι υπήρχαν όλες οι ενδείξεις για να ληφθούν μέτρα αποτροπής ή έστω αντιμετώπισης των συνεπειών, τα οποία όμως δεν ελήφθησαν. Θυμίζουμε ενδεικτικά την κατάρρευση της «Ρικομέξ» και της «Φαράν» στο σεισμό της Αθήνας του 1999, τα κάθε λογής εργατικά «ατυχήματα» σε βιομηχανικές μονάδες, εργοτάξια κ.α., τα ναυάγια πλοίων με εκατοντάδες επιβάτες κ.λπ.