Νομιμοποιείται η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα! *

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΤΕ ΚΑΝΝΑΒΗ....ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ. 

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ !!!

 

Νομιμοποιείται η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα

 

«Επτά τρόποι για να προκαλέσετε μια επιδημία ναρκωτικών ουσιών»

 

ΗΛΙΑΣ ΜΙΧΑΛΑΡΕΑΣ* •  Ημεροδρόμος

Με αφορμή τις συζητήσεις για την απελευθέρωση της κάνναβης για φαρμακευτικούς λόγους, ξαναδιάβασα το βιβλίο του Edwards Griffith με τίτλο: « Αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών. Σωστή απάντηση ή λάθος ερώτηση;». Το βιβλίο εκδόθηκε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ του ΚΕΘΕΑ το 2010 και αποτελεί μια σημαντική συμβολή για την κατανόηση της παραγωγής, διακίνησης, χρήσης και εξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες.

Εάν ανατρέξουμε στην διεθνή βιβλιογραφία που υποστηρίζει την μια ή την άλλη άποψη για τις ουσίες, θα διαπιστώσουμε ότι είναι μεγάλη και ότι επιχειρεί να καλύψει όλες τις πλευρές του ζητήματος ( ιστορικές, κοινωνικές, πολιτικές, ψυχολογικές, κ.λ.π ), είτε με ένα αυστηρά επιστημονικό τρόπο, είτε θέτοντας ένα ευρύτερο πλαίσιο προβληματισμού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε παράγοντες και αιτίες που έχουν επηρεάσει και συνεχίζουν να επηρεάζουν τις ουσίες. Μπορούμε να διακρίνουμε τη διαφορά μεταξύ χρήσης ουσιών για τελετουργικούς λόγους στην αρχαιότητα και τη εξάρτηση ως κοινωνικό πρόβλημα στις βιομηχανικές κοινωνίες. Μπορούμε να επισημάνουμε τον επιδημικό ή όχι χαρακτήρα της χρήσης ουσιών σε μια δεδομένη ιστορική περίοδο σε μια κοινωνία, καθώς και τους παράγοντες που την επηρεάζουν.

Έχουν πλάκα!

      Η ανασύσταση της κεντροαριστεράς

Γράφει ο Cogito ergo sum // Στο Ατέχνως

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι αλλά το ΠαΣοΚ ξαναπήρε φόρα για να ανασυστήσει την κεντροαριστερά. Πρώτον, το είπε τις προάλλες σε ομιλία της η Φώφη: «Είμαστε εδώ παρόντες, αποφασισμένοι και αισιόδοξοι, για να ενώσουμε την πίστη, την φωνή και τη δύναμή μας, για να συνδυάσουμε τους αγώνες, τις αγωνίες και τις ελπίδες μας, για να συνθέσουμε και να ανανεώσουμε τις ιδέες, τις αναζητήσεις και τις προτάσεις μας, για να δώσουμε νόημα , αξία, στην κεντροαριστερά». Και, δεύτερον, το έγραψαν οι έγκυροι αναλυτές, με αφορμή την παρουσία Φώφης, Γιωργάκη και Σημίτη στο πρόσφατο συνέδριο του Ποταμιού: «Εάν προσθέσει κανείς και πλειάδα στελεχών από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, που παρέστησαν επίσης στο Συνέδριο, τότε μάλλον η πορεία του Ποταμιού φαίνεται να είναι συνυφασμένη με τις διεργασίες για την επανένωση του χώρου της κεντροαριστεράς…». Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητούμε όλα αυτά. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, γιατί αυτή η επιχειρούμενη ανασύσταση έχει πολύ παρελθόν.
Πριν καμμιά σαρανταριά χρόνια, το ΠαΣοΚ εμφανίστηκε ως «σοσιαλιστικό» κόμμα, όπως λέει και το όνομά του, άλλωστε. Αργότερα επαναπροσδιορίστηκε ως «σοσιαλδημοκρατικό». Λίγο αργότερα, ο ιδρυτής του ανακάλυψε έναν «τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό». Μετά άρχισε τις νεοφιλελεύθερες κουτσουκέλες, με κάτι προεδρικά διατάγματα που δεν είχαν και μεγάλη σχέση με τον σοσιαλισμό. Κατόπιν, το κόμμα έστριβε όλο και προς τα δεξιά κάθε φορά που άλλαζε τιμονιέρη. 

Στην αρχή «εκσυγχρονίστηκε» με τον Σημίτη, ύστερα ήρθε ο Τζέφφρυ και του άλλαξε τον αδόξαστο (μαζί με ολόκληρη την κοινωνία) και κατόπιν, στα ξεφτίσματα, με τον Βαγγέλα ήρθε και τακίμιασε απόλυτα με την νεοφιλελεύθερη δεξιά.